به گزارش خبرگزاری مهر، آئین رونمایی از سه گانه رضوی (یک مشت نخودچی، ما راهزن نیستیم، پرواز پروانه‌ها) دیروز چهارشنبه ۲۳ مهر با حضور مریم بصیری و جمعی از نویسندگان نو قلم کارگاه داستان نویسی ضامن آهو در رادیو معارف برگزار شد.
در ابتدای این آئین مریم بصیری با اشاره به چاپ این اثر از سوی انتشارات سروش، گفت: انتشارات‌های خوب زیاد هستند ولی نشر سروش یکی از همان انتشاراتی هست که من از ابتدا مخاطب کتاب‌های‌شان در زمینه تئاتر، سینما و پژوهش‌های هنری بودم. چاپ این سه گانه در انتشارات سروش فرصتی بود که به نو قلمان اعتماد کرده و تا حالا ۵ کتاب از دوستان در این کارگاه به چاپ رسیده است. در این اوضاع اکثر ناشران با توجه به مشکلات اقتصادی، کاغذ و چاپ و… به برگشت سرمایه فکر می‌کنند، پس به دنبال نویسنده‌هایی که قلمشان شناخته شده است می روند.
وی افزود: اما در این بین انتشاراتی‌هایی چون سروش، با معرفی نوقلمان فرصت معرفی آنها را به مخاطب دادند. من کار دوستان را خودم در نشر سروش عرضه کردم و همه می‌دانستند که این آثار مربوط به نوقلمان هست و بنا به اعتمادی که به من داشتند این آثار بررسی شد. در چند جلسه تصحیح حضور داشتم و تک تک کارها خوانده شد، نکاتی را که چه به لحاظ ادبی ویرایشی و … لازم بود لحاظ می‌شد.
بصیری با این اینکه این نویسندگان این مجموعه‌ها همگی نو قلم هستند ادامه داد: این دوستان نو قلم هستند چون اکثر این دوستان اصلاً هیچ کلاس داستان نویسی نرفته بودند. برای ورود به امر داستان نویسی سن و سال و تحصیلات لازم نیست. لازمه این کار داشتن سواد خواندن و نوشتن و همت بلند است. در واقع زندگی را تجربه کردن، بازی با لغات، مطالعه کردن و … لازمه داستان نویسی است.
در ادامه، بصیری در پاسخ به این سوال که چه موانعی برای نوشتن رمان دینی در کشور وجود دارد، گفت: در هر کشوری من جمله در ایران یک ادبیات عامه پسند داریم. این ادبیات اسمش عامه پسند هست، ولی همه مردم در سطح جامعه رو به این ادبیات می‌آورند. البته چند سالی است که این ادبیات در کشور فروکش کرده و همین باعث شورش نویسندگان عامه پسند شده است و آنها با تشکیل انجمن‌های مختلف به دنبال دیده شدن هستند. اما در خصوص ادبیات دینی مواجه هستیم با نویسندگان آزاد و نویسندگان متعهد. نویسندگان متعهد و ارزشی که به دنبال نوشتن رمان‌های دینی هستند. برخی از این نویسندگان شناخته نشده، اطلاعات کافی در مورد دین و یا ادبیات داستانی ندارند و در نتیجه آثاری که خلق می‌شود چندان مطلوب نیست.
نویسنده کتاب پشت صحنه یک رویا گفت: به شهادت دوستان حوزوی یا کسانی که دکترای تاریخ دارند کتاب‌هایی که در مورد تاریخ اسلام هستند کل یا بخشی از آنها سندیت ندارند و بعضی از دوستان داستان نویس از روایات غیر معتبر استفاده کنند. اگر قرار است کار دینی و فاخری داشته باشیم، باید به نوقلمان کمک کنیم. وظیفه ما نویسنده‌ها است که در مورد زندگی ائمه تحقیق کنیم. اما کم کاری باعث می‌شود که نویسنده به طرف کار سخت نرود.
بصیری در بخش دیگری از سخنان خود با ورود به مقوله ترجمه آثار گفت: متاسفانه در بخش بزرگسال و کودک آثار ترجمه‌ای خیلی زیاد هستند؛ و با توجه به جذابیت‌هایشان اکثر مخاطبان به طرف آنها می‌روند و رمان ایرانی و دینی را نمی‌خوانند. ناشران هم به انتشار این دست از آثار توجه بیشتری دارند و این باعث ناراحتی نویسندگان ایرانی است. در برخی از مواقع پدر و مادرها هم مخالف داستان دینی هستند و این باعث می‌شود تا کودکان و نوجوانان به طرف این آثار نروند. البته آثار خوبی هم در زمینه ادبیات دینی نداریم. این روند باعث می‌شود تا ناخودآگاه فرهنگ غربی در ذهن کودک ته نشین شود.
در ادامه این آئین برخی از نویسندگان داستان‌های سه گانه رضوی هم از تجربیات خود در کارگاه‌های داستان نویسی بصیری گفتند.
نظر شما